De Wieden
Fantastisch natuurgebied in de kop van overijssel. Altijd weer zin om heen te gaan en rond te peddelen. We starten om 9 uur met de trailer te laden. 6 kano’s vandaag. Lekker cluppie zo verdeeld over 2 auto’s. Onze tochtlijder F, geeft de startlocatie aan (oude loswal aan de Belterweg) en nog even advies hoe we het beste kunnen rijden.
“We rijden.”
???? Hadden we nu beter porto’s mee kunnen nemen? De wagen voor ons met de kano’s neemt een geheel andere route. Weg kwijt/werk aan de weg/afsluiting? We volgen maar. Plots komt er een heel mooi prieeltje aan de kant van de weg met bankjes en parkeerplaats genoeg voor vele auto’s. Prachtig F, maar (pffffff), zeg het de volgende keer ff. 🙂
Even rondneuzen/verkennen/koffie en de boten te water. We varen de dorpsgracht uit. Na al het moois gezien te hebben de natuur tegemoet. Weinig en laag riet in deze tijd van het jaar. Dus ons schootsveld reikt ver. Prachtig. Ik ben wel een beetje ongerust wegens het gebrek aan vogelgeluiden. Er wordt gezegd dat deze allemaal op het nest zitten “waarschijnlijk”. Okè, beetje gerustgesteld. Maar die karakiet of zo, heeft vast geen nest. Alle mensen. Wat komt daar een geluid uit. Prachtig gezicht en gehoor.
Al peddelend wordt door de voorste kanoër nog een otter gespot. Jammer genoeg kon de natuur niet even op pauze gezet worden. Daar niet iedereen in de buurt was om van dit aangezicht te genieten.
Wel werden er nog enkele reeën gespot. Dit mede mogelijk door het lage riet en de wind van voren. Waardoor we niet meteen door de scherpe neusjes werden opgemerkt.
Na zo nog meer moois gezien te hebben en een beetje hongerig te zijn geworden. Besluit F dat we stoppen op een kanokampeerplek om te lunchen. Vanwaar we dan verder naar het eindpunt varen. Zo’n Kanokampeerplek is dus een lage steiger aan de slootkant en een grote houten vlonder aan de wal, waar je je tent op mag plaatsen. Mits deze niet al te veel in ontbinding is. De vlonder dus. 🙂
Na heerlijk gegeten en gedronken te hebben. Hebben we de tocht dan ook voortgezet naar het eind/beginpunt. Langs de grotere bospasages hoorden we wel veel vogels, maar konden ze niet echt zien.
Daarna ook nog wat van de meertjes geproefd, die we nog niet echt waren tegengekomen. Kolkjes worden ze hier genoemd, verteld F. Na nog even misgevaren te zijn en discusies over de richting 🙂 zijn we dan weer bij het eindpunt. Niet moe, wel voldaan. En tevreden met wat de dag ons gebracht heeft.
Copyright © 2023 Kanovereniging Lelystad Alle rechten voorbehouden.