Nou ja. 7 dan
Na twee keer van de branding geproefd te hebben,wat toch wel ontzettend lekker was, een camping uitgezocht zo dicht mogelijk in de buurt van het strand. Het werd Camping Eldorado in Groet. Geboekt voor acht dagen (van zondag tot zondag).
Vanaf de camping is het net geen 3 kilometer naar het strand van Camperduin of Hargen aan Zee.
Zondag de boel ingepakt. De kano opgeladen en op weg naar Strandslag de Putten (een kleine kilometer ten noorden van Camperduin). Hier vandaan de dijk op. De zee bereikt, via de duinen en het strand. Door het mulle zand van duinen en strand wilde de kar niet echt rollen. Maar met de kano in de branding aangekomen, was ik dit weer snel vergeten. De branding was redelijk hoog met leuke brekers. Ik kon hier naar hartelust oefenen en uitproberen of het klopte wat mij door diverse mensen verteld was.
Al met al een prima eerste dag, dus op naar de camping. Tent neergezet, ingericht en “ja hoor”. Na een jaar of 7 begeeft mijn luchtbed het. Waar haal je zo’n minibed ff snel? Jammer dan maar niet. Geen zin om me hier druk over te maken.
Maandag als doel “Hargen”. Er was niet echt ruimte op de parkeerplaats. Keus tussen kano opladen op de auto (15 á 20 minuten) of lopen naar Hargen (25 minuten). Dan maar lopen. De tocht door de duinen was wat betreft het uitzicht geen straf. Helaas de laatste 100 meter strand wel. Er stond weinig wind en de branding was nihil. Dan maar een tochtje langs de kust. Eerst naar Bergen aan Zee. Toen door naar Egmond aan Zee. Een kleine 20 kilometer retour. Af en toe door de branding weer richting strand.
Dinsdag door het zelfde weer eigenlijk hetzelfde verhaal. Lopen, slepen en varen. Jammer, want hier was ik niet voor gekomen.
Woensdag het zelfde (voor mij) prutweer. Zonnig en warm. Ik besluit niet eens te gaan kijken en huur maar een fiets om Bergen en Egmond vanuit een andere hoek te bekijken.
Donderdag iets meer wind. Goede hoop. Ik besluit de kano op de auto te leggen en rij naar Camperduin. Vlak voor Camperduin een grote parkeerplaats. De ideale uitvalsbasis voor mijn activiteiten, 200 meter lopen en 10 meter mul zand. Wat een genot. Er stond een leuke deining en branding. Dit was genieten. Evenals de jongens/dames van de surfschool met hun longboards.
Vrijdag waait het echt. Flinke windstoten. Ik wil wel, maar maak me zorgen over de veiligheid van de auto’s naast me. Ik besluit eerst eens te gaan kijken. Lopend naar Camperduin zie ik in een fietsenwinkel zo’n strandluchtbed voor een paar knaken, die is voor mij, dan kan ik tenminste weer wat comfortabeler slapen.
Bij de oprit van het strand wordt je gezandstraald (mijn vervelde neus was opeens weer ‘glad’). Ik kijk naar de zee en de branding en twijfel. Jemig, wat gaat dat te keer. Wel spannend. Ik besluit terug te keren en toch te kijken of ik de kano (zonder schade) op het dak krijg. Terug aan zee is het zandstralen al wat minder geworden. De branding niet. Ik twijfel, maar ik heb hier niet voor niets op gewacht en geoefend. “Gaan met die banaan!”. Tijdje lekker bezig. Surf in surf out, golf in golf out. Ook de bodem bekeken, toch wel handig zo’n helm. Door de branding de zee op en weer terug. Dit is spanning en sensatie. Rol rol. Golf zit op 1.80m. Kijk buiten de branding naar een enorme deining. Ja hier doe ik het voor. En plotseling(dank je wel golf) lig ik ondersteboven. Ik weet dus niet meer wat boven of onder is en besluit na 1 mislukte poging niet meer om te rollen maar de kano vast te pakken en uit te stappen. Half over de kuip met de peddel in mijn hand kan ik alles rustig over me heen laten komen en even uitrusten.
Toch wel relaxed. Weet je wat, ik probeer de ‘cowboy-instap’, geleerd in het zwembad. SHAKE IT, wie dat verzonnen heeft? Hang weer rustig zwemmend aan de kano en zie het strand niet echt dichterbij komen. Dus moet ik toch weer peddelen. Oplossing 2; de ‘Wet entrie’. Als je kan rollen zou dit geen probleem moeten zijn. maar pas bij de derde poging lukt het! En nu evenwicht bewaren. De wet entrie kost gelukkig niet veel energie. Er is geen kracht voor nodig. Met een bak vol water en flink doorpeddelend, kom ik uiteindelijk weer in de branding en peddel/surf weer naar het strand. Blij dat ik die leerdagen (dankje Sietse) heb gehad. Het komt toch allemaal op tactiek en kalmte aan. Kano legen, even alles op een rijtje zetten. Gaan met die banaan. Maar nu beter niet te ver de branding door. Dat is toch de gratis motor terug naar het strand. Ik word nog een paar keer “gespoeld”, kom overeind en zie mijn reserve-peddel halverwege mijn dek liggen. Kan hem net redden. Maar waar is die andere helft dan? Gelukkig zie ik hem achter me drijven. Even manoeuvreren en hebbes. Wonder boven wonder de boel weer compleet Pfffff. Voor vandaag is het meer dan genoeg dus nu maar terug naar de camping.
Zaterdag fantastische deining en branding nog. Weinig wind. Heerlijk weer om te oefenen en te spelen. Ik spreek nog een paar surfers. Ze klagen over de golven die te kort op elkaar volgen. Ik heb dezelfde ervaring met het niet kunnen surfen, maar ondanks dat toch een topdag!
Zondag de laatste dag. Vroeg in de morgen ruim ik alles op, auto vol geladen, kano op het dak. Nog even snel naar Egmond met de kano. Kan nu nog. Straks naar huis. Ik geniet voor het eerst weer van het mooie weer. Heb er geen probleem mee dat er geen branding en bijna geen wind is. Mijn accu is leeg en tegelijkertijd opgeladen. Hoe het ook zij, ik ga met een voldaan gevoel naar huis.
Dit verslag kwam tot stand met het besef dat dit dus een schoolvoorbeeld is.
“Van hoe je het NIET moet doen.“
Ga dan ook altijd goed voorbereid en minimaal met z’n tweeën de zee op.
Copyright © 2023 Kanovereniging Lelystad Alle rechten voorbehouden.