IJsseloog

Kwart voor 9 uur s’ochtends. De vaarders druppelen binnen en de vraag wordt gesteld; waar gaan we naar toe. Wordt het Almere of het IJsseloog? Het IJsseloog is n.l. altijd een gokje om te plannen i.vm. de windverwachting en er staat dus altijd een alternative tocht op de planning. De vooruitzichten zijn goed. Weinig wind en veel zon. Een echt zomerse dag. Helaas nog niet veel van te zien. De lucht is grijs. Maar iedereen is enthousiast . Laden en gaan. Acht personen en 2 auto’s een bijna volle aanhanger onderweg naar Schokkerhaven. Hier is een mooi strand met wel 100 (geschat) parkeerplaatsen. Vrij toegang en zelfs toiletten zijn aanwezig. Afladen, zo nodig afgieten en instappen. De zon is er ook bij gekomen, dus genieten.

We varen zo op het IJsseloog af en varen de eerste doorgang in met de wetenschap dat dit een retourtje wordt omdat alles hier dood loopt. Maar niet getreurd want het is fantastisch om te zien . De kleine ingesloten meertjes zijn prachtig en de bodem is bezaaid met kokkels of mossels. Ik vaar voorop en zie een paar reigers opvliegen. Die stonden natuurlijk mooi hier te vissen. Het water lijkt wel uit de kraan te komen, zo helder. Ik spot onder het peddelen ook nog 2 ijsvogeltjes. De dag kon niet meer stuk. We plukken nog een paar lekkere bramen en weer terug het Ketelmeer op naar de volgende opening van de ring die de eilandjes zo rond het oog vormen.

We nemen de volgende ingang. Èèn meertje loopt dood en de lange doorgang er naast is gesperd door een boom. De een vindt het schrikbarend, de ander zegt; “niet onoverkomelijk waarschijnlijk ?” Er gaat iemand te water en houd de takken van de gesneuvelde boom opzij en 1 voor 1 passeren we de boom en vervolgen onze weg naar de volgende doorgang om de ring te verlaten.

We gaan op weg naar de Schokkerplaat. Een eilandje verderop  met een strandje waar we gaan pauzeren. Volgens afspraak blijven we dicht bij elkaar. Niet dus. Na vanuit de voorhoede naar de achterste vaarder te zijn gegaan. Zie ik in de kopgroep ook al een splitsing ontstaan. Nou ja. Het waait niet en het water is lekker warm. Maar toch straks wel even dit punt aanroeren. Na een kilometer of 4 bij het eiland aangekomen. Komen de thermoskannen en zwembroeken tevoorschijn. Iedereen geniet even op z’n eigen manier van deze pauze. Probeert er nog 1 in zijn kano te staan en gaat dan lekker zwemmen.

We vervolgen onze weg (Ja. Als groep) de vaargeul over en daarna voor het volgende eiland langs (Kattenplaat). We varen een stukje tussen de eilanden en varen dan de kom van het volgende eiland in. “Toch nog diep zat hier.”  En dan. “Duh!!” Peddels aan de grond. Plotsklaps zonder waarschuwing. We worstelen ons toch door de opening van het eiland om dan bij de volgende vaargeul weer over te steken naar het volgende strand. Een beetje vlot na het andere strand maar helaas geen andere indeling mogelijk, voor zo ver ik het weet. Het strand ligt aan het eind van Keteleiland pal bij de vluchthaven.

Iedereen wakker en de kano weer in. Op naar de Hanzeplaat een klein eilandje naast het IJsseloog. Ik dacht dat de sperzone (Een groot veld afgezet met gele boeien) en de zandzuiger weg waren. Maar het bleek niet zo te wezen. Iedereen had zo z’n eigen interpretatie wat betreft de betekenis van de boeien en daarmee z’n eigen koers. Wel zijn we allemaal weer veilig aangekomen bij de Hanzeplaat. Hier tussendoor de Hanzeplaat en het IJsseloog is een mooie doorgang waar dan ook altijd veel schepen voor anker gaan. Je waant je hier dan ook echt niet op het Ketelmeer. Aan het eind van de doorgang mag Cees zich nog even gelukkig prijzen, met het zien van een ijsvogel welke voor hem uit vloog. Had hij even mazzel. Het lijkt er op dat er in de inhammen en meertjes best wel veel van die diertjes zijn. We varen verder langs de rand en steken daarna weer over naar het strand van Schokkerhaven. We laden de boel weer op en keren terug naar de vereniging met een terugblik op een fantastische dag.